Δέκα μεγάλες συμπτώσεις για Ηλιακές εκλείψεις - Πόσο πιθανές είναι; ή Το μυστήριο της έκλειψης των αρχαίων

Αυτή η σύντομη γραφή θα μπορούσε να ονομαστεί ένα είδος «εισαγωγής».

Όταν κοιτάξετε τις αρχαίες εκλείψεις ηλίου σε σύγκριση με τη χρονολογία της Βίβλου, θα συναντήσετε έναν εκπληκτικό αριθμό «συμπτώσεων». Έτσι ακριβώς θα τους αντιμετώπιζαν οι σοφοί αυτού του κόσμου και όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους σοφούς. Πόσο πιθανή είναι όμως μια τέτοια πληθώρα συμπτώσεων;

Ας ξεκινήσουμε με την ανακάλυψη μιας έκλειψης ηλίου που συνέβη το 9ο έτος της βασιλείας του βασιλιά των Ασσυρίων Ashur-Dan III.

Στο παρελθόν συνέβη το εξής: Ο Σαλμανεσέρ Γ' πολέμησε τον Σύρο βασιλιά Βενχαντάτ Β' μόνο στο 11ο έτος της βασιλείας του. Λίγο αργότερα πολέμησε τον Αζαήλ, βασιλιά της Συρίας. Στη Βιβλική αφήγηση, ο Αζαήλ λέγεται ότι έγινε βασιλιάς της Συρίας μερικά χρόνια πριν ο Ιεού γίνει βασιλιάς του Ισραήλ. Σύντομα, ήδη στο 18ο έτος της βασιλείας του Σαλμανεσέρ Γ', ο Ιεχού του έστειλε ένα δώρο δείχνοντας σεβασμό. Σύμφωνα με τη βιβλική χρονολογία, ο Ιεού έγινε βασιλιάς του Ισραήλ γύρω στο 905 π.Χ. Δεδομένων αυτών των πληροφοριών, πού πρέπει να χρονολογηθεί το 9ο έτος της βασιλείας του Ashur-Dan III;

1.σύμπτωση: αυτό βρίσκεται στο σωστό έτος, 824 π.Χ.

2.σύμπτωση: αυτό βρίσκεται στον σωστό μήνα. Αν και αυτό συνέβη στις αρχές Απριλίου, είναι δυνατόν να χρονολογηθεί στον μήνα Simanu.

3.σύμπτωση: από την άποψη του τρέχοντος προγράμματος, αυτό εμφανίστηκε ως χαμηλής ποιότητας. Υπάρχουν λόγοι στη Βίβλο για το γεγονός ότι η θέση της Γης έχει αλλάξει περίπου μία ώρα μετά από αυτό το γεγονός.

Ας εξετάσουμε στη συνέχεια την έκλειψη Ηλίου που συνέβη το 7ο έτος της βασιλείας του Βαβυλωνίου βασιλιά Shimbar-Shipak. Σύμφωνα με τη χρονολογία, αυτή η φορά ήταν 254 χρόνια νωρίτερα.

4.σύμπτωση: αυτό βρίσκεται στο σωστό έτος: 1078 π.Χ.

5.σύμπτωση: αυτό βρίσκεται στον σωστό μήνα, τον μήνα Simanu.

6.σύμπτωση: εδώ πρέπει να κάνετε την ίδια υπόθεση με το προηγούμενο σημείο 3.

Ας πάμε περίπου 700 χρόνια πίσω. Στη συνέχεια περνάμε στην εποχή του Χαμουραμπί και του Σαμσί-Αντάντ Ι. Ένα χρόνο μετά τη γέννηση του τελευταίου, υπήρξε έκλειψη Ηλίου. Αυτό ήταν 50 χρόνια πριν από την έναρξη της βασιλείας του Χαμουραμπί.

7.σύμπτωση: αυτό βρίσκεται στο σωστό έτος, 1746 π.Χ.

8.σύμπτωση: με το τρέχον πρόγραμμα αυτό ήταν στην άλλη άκρη του πλανήτη. Ωστόσο, η Βίβλος δίνει λόγους να υποθέσουμε ότι κατά τις ημέρες του Ιησού του Ναυή, η περιστροφή της γης σταμάτησε για πολλές ώρες.

Ας πάμε μετά λίγο περισσότερο από 200 χρόνια πίσω. Το 23ο έτος του βασιλιά Shulgi της δυναστείας Ur III, συνέβη μια διπλή έκλειψη. Εδώ θα περιοριστεί στα έτη 1960-1990 π.Χ. στη γωνία.

Αυτός ο χρόνος «ολίσθησης» επηρεάζεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο επικάλυψης της δυναστείας των Λάρσα και της δυναστείας Ουρ ΙΙΙ.

9.σύμπτωση: αυτό βρίσκεται το 1979 π.Χ.

10.σύμπτωση: θα πρέπει να θεωρηθεί το ίδιο όπως και στο προηγούμενο σημείο 8, η θέση της γης σε σχέση με τον ήλιο έχει αλλάξει λίγο περισσότερο από 9 ώρες.

Εδώ λοιπόν θα είχαν συμβεί συνολικά 10 «συμπτώσεις». Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να είναι εφικτό «τυχαία»;

Πολλοί που θεωρούν τους εαυτούς τους σοφούς είναι της άποψης ότι είναι αυτονόητο ότι η γη δεν θα μπορούσε να έχει περιστραφεί προς τα πίσω και να μην έχει σταματήσει.

Παρόλα αυτά, τέτοιες παρατηρήσεις μπορούν να γίνουν π.χ. Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχουν τόσες πολλές από αυτές τις εκλείψεις ηλίου με αυτόν τον τρόπο είναι μια μεγάλη σύμπτωση. Και είναι επίσης μεγάλη σύμπτωση που η Βίβλος δίνει λόγους για αλλαγή της θέσης της Γης αν χρειαστεί. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτά συμπίπτουν με τη χρονολογία της Βίβλου.

Υπάρχουν και άλλες συμπτώσεις, αλλά αυτές είναι οι πιο αξιοσημείωτες. Το μέγεθος αυτών των συμπτώσεων αυξάνεται από την αναγκαιότητα αλλαγής της θέσης της Γης και τα μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Υπάρχει επίσης μια άγραφη «ενδέκατη» σύμπτωση: όταν ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, δεν μπορούν να βρεθούν ηλιακές εκλείψεις αν υποθέσουμε ότι η θέση της Γης έχει παραμείνει η ίδια όπως είναι σήμερα.

Είναι και αυτό σύμπτωση;

Όταν η ασσυριακή χρονολογία χρονολογείται στο 824 π.Χ. σύμφωνα με την έκλειψη ηλίου που έγινε, παρατηρούμε μια τέτοια ιδιαιτερότητα που η βασιλεία του Ashur-nirari V θα τελείωνε ήδη το 805 π.Χ.

Μια προσεκτική εξέταση της βασιλείας του Σαργκόν Β', του Σενναχερίμ και του Εσαρχαδδών, μαζί με τα αρχαιολογικά ευρήματα, αποκαλύπτει ότι η βασιλεία του Τιγλάθ-Πιλεσέρ Γ' άρχισε το 768 Π.Χ. Σημειώστε ότι θα υπάρξει μια εκπληκτική κενή περίοδος 37 ετών στο μεταξύ.

Είναι αυτή η κενή περίοδος απλώς μια σύμπτωση;

Σε σχέση με αυτό, παρατηρούμε μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση: ο ιστορικός Ιώσηπος λέει ότι ο Ασσύριος βασιλιάς Puli, ή Pulu, κυβέρνησε για 36 χρόνια.

Μια άλλη εκπληκτική σύμπτωση συνδέεται με αυτό το απόσπασμα: κατά την εποχή του βασιλιά του Ισραήλ Μεναέμ, ο βασιλιάς της Ασσυρίας Πούλι λέγεται ότι ζήτησε αναγκαστικό φόρο από τους Ισραηλίτες. Ο Μεναχέμ κυβέρνησε σύμφωνα με τη βιβλική χρονολογία τη δεκαετία του 780 π.Χ. Εφόσον η Αγία Γραφή μιλάει για αυτόν τον βασιλιά, μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι θα κυβερνήσει εκείνη την περίοδο.

Ως εκ τούτου, φαίνεται πολύ πιθανό ότι ο Πουλ ήταν ο βασιλιάς της Ασσυρίας εκείνη την εποχή. Με βάση αυτό, μπορεί να φαίνεται ότι μετά την πιθανώς βίαιη κατάληψη της εξουσίας από τον Πούλου στην Ασσυρία, υπήρξε μια ενδιάμεση περίοδος που διήρκεσε μερικούς μήνες, πριν ο Πούλου πάρει τη βασιλεία για τον εαυτό του.

Ο ευνοϊκός χρόνος της βασιλείας του Εσαρχαντδών επηρεάζεται από την έκλειψη κατά τη διάρκεια του μήνα Ταμούζ, η οποία συνέβη την εποχή της εκστρατείας του εναντίον της Αιγύπτου. Η χρονολογία της Βίβλου μαζί με τα γραπτά του Σενναχερίμ, από την άλλη, χρονολογούν τη βασιλεία του Σενναχερίμ σχεδόν ακριβώς σε ένα ορισμένο σημείο.

Αυτή η διατριβή θα παρέχει λεπτομερείς αιτιολογήσεις για αυτούς τους χρόνους.