Εκλείψεις της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας

Ηλιακή έκλειψη του Σαργών του Ακκάδ

Ο ερευνητής Peter S. Huber είναι εξοικειωμένος με τις αστρονομικές παρατηρήσεις του αρχαίου κόσμου. Παραθέτει την πραγματεία του J. G. Westenholz «Legends of the Kings of Akkade».

Με βάση αυτούς τους θρύλους, θεωρεί πιθανό ότι υπήρξε ολική έκλειψη ηλίου την εποχή του Σαργών, του πρώτου βασιλιά του Ακκάδ.

Παραθέτει αυτό το απόσπασμα από τον μύθο:

«Ο Σαργόν είχε (μετά βίας) τολμήσει

στη γη της Ουτα-ραπαστίμ,

(όταν) σαν να ήταν εχθρικό, έπεσε το δάσος

πόλεμο εναντίον του

Δημιούργησε σκοτάδι

αντί για το φως του ουρανού.

Ο ήλιος σκοτείνιασε,

βγήκαν τα αστέρια

εναντίον του εχθρού.

Τα φρούρια ιδρύθηκαν με ασφάλεια

εχθροί, και οι εννιά,

(αλλά κάθε) άνθρωπος, βόδι και πρόβατο,

να γίνει κρατούμενος του.

[εκείνη την ημέρα] κατέλαβε το Simurrum».27-1

Όπως φάνηκε από το προηγούμενο κεφάλαιο, μια πολύ σύντομη χρονολογία είναι η πιο πιθανή εναλλακτική σε μια παλιά

όταν χρονομετρούν την ιστορία του χρόνου. Θα δούμε τις εκλείψεις σε αυτό το κεφάλαιο κυρίως ανάλογα με την κατάστασή τους.

Υπάρχει μία ολική έκλειψη Ηλίου για αυτήν την ηλιακή έκλειψη στις 23 Ιανουαρίου 2207 π.Χ. και ένα ρεν-Ηλιακή έκλειψη αερίου στις 19 Αυγούστου 2199 π.Χ.

Το 2207 π.Χ Η τελευταία έκλειψη Ηλίου ήταν ορατή σχεδόν πλήρως στη Νινευή, αλλά ελαφρώς μερική στη Βαβυλώνα. Φαινόταν τέλειο και λίγο πιο βόρεια

σε μια περιοχή που έχει θεωρηθεί η κατοικημένη περιοχή των αρχαίων Γουτιών. Η εκτεταμένη αυτοκρατορία του Σαργών επεκτάθηκε στην Ασσυρία. Αυτές οι ηλιακές εκλείψεις θα ταιριάζουν και στις δύο χρονολογίες που παρουσιάστηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο

σε εναλλακτικές, δηλαδή και σε σύντομη χρονολογία.

Αυτόν τον Ιανουάριο του 2207 π.Χ. Αυτό που κάνει την ηλιακή έκλειψη λίγο ενδιαφέρουσα είναι ότι δύο μια εβδομάδα μετά από αυτό υπήρξε μια έκλειψη Σελήνης.

Υπάρχει επίσης ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό που σχετίζεται με αυτό. Παλαιότερα αναφέρθηκε ότι το 2207 π.Χ. η ηλιακή έκλειψη που έγινε ήταν ορατή λίγο βορειότερα

pana, στη Βαβυλώνα εμφανίστηκε μερικώς. Στο τέλος της περιγραφής, ο Sargon λέγεται ότι συνέλαβε το «Simurrum».

Το Simurrum ήταν ένα αρχαίο βασίλειο κατά την Ακκαδική Αυτοκρατορία. Οι μελετητές υπέθεσαν ότι αυτό το βασίλειο βρισκόταν στο σημερινό Ιράν.27-2 Αυτό ταιριάζει

καλά στην προαναφερθείσα περιοχή όπου φέτος 2207 π.Χ. η ηλιακή έκλειψη ήταν ορατή ως ολική.

Ας κάνουμε λοιπόν μια μικρή υπόθεση. Ο Sargon θα μπορούσε να υπολογιστεί ότι είχε πάει στο Simurrum τον 1ο χρόνο της βασιλείας του.27-3 Αν αυτό

η ηλιακή έκλειψη θα μπορούσε να υποτεθεί ότι συνέβη το συγκεκριμένο έτος, θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει κάποια άλλη η χρονολογία της εποχής της γυναίκας.

Αυτή η ηλιακή έκλειψη έχει το χαρακτηριστικό ότι κατά την εφαρμογή της υπόθεσης ότι αν ο Σαργκόν κυβερνούσε το 55 χρόνια, τότε αυτή η ηλιακή έκλειψη συνέβη στο 24ο ή 7ο έτος βασιλείας του. Αλλά δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ακριβή βασιλεία του Sargon. Πολλοί μελετητές είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν ότι κυβέρνησε για 40 χρόνια.

Ωστόσο, φαίνεται ότι, λαμβάνοντας υπόψη αυτή την έκλειψη ηλίου, θα πρέπει να υποτεθεί ότι κυβέρνησε για τουλάχιστον 48 χρόνια εάν εφαρμοστεί μια πολύ σύντομη χρονολογία. Η εφαρμογή ενός πολύ σύντομου χρονολογίου θεωρείται η πιο πιθανή επιλογή σε αυτή τη διατριβή.

Αν υποθέσουμε ότι ο Σαργών κυβέρνησε για 40 χρόνια, τότε θα έπρεπε να εφαρμόσουμε τον Αύγουστο του 2199 π.Χ. της έκλειψης ηλίου που συνέβη, η οποία σε αυτή την περίπτωση θα συνέβαινε τον 1ο χρόνο της βασιλείας του. Τα προαναφερθέντα

Ωστόσο, η περιγραφή της ηλιακής έκλειψης αναφέρει επίσης «τα αστέρια βγήκαν», που αναφέρεται στο σύνολο της ηλιακής έκλειψης όπως ήταν το 2207 π.Χ. Έτσι, η παρούσα διατριβή βλέπει εδώ λόγους για την εφαρμογή της διάρκειας της βασιλείας του Sargon στα 55 χρόνια. Σύμφωνα με τις χρονολογίες που χρησιμοποιούνται εδώ, η βασιλεία του θα είχε αρχίσει το 2232 π.Χ. ή το 2215 π.Χ.

Σύνδεση με τον θρύλο του Γκιλγκαμές

Η αρχή αυτού του μύθου αναφέρει «τη γη του Uta-rapaštim». Οι ερευνητές έχουν κάπως ανάμεικτες απόψεις σχετικά με τη θέση αυτού και ακόμη και το νόημα της φράσης. Αυτό που φαίνεται να είναι κοινό είναι ότι το Uta-rapaštim που αναφέρεται εδώ εννοείται ότι είναι το όνομα ενός ατόμου. Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό σημαίνει κάποια πολύ μακρινή χώρα, μια συνοριακή περιοχή.

Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα είδη αξιολογήσεων, οι εισηγητές των οποίων δεν είναι όλοι πραγματικοί ερευνητές. Μερικοί άνθρωποι

έχουν παρατηρήσει μια σημαντική ομοιότητα με το όνομα του Uta-napištim που αναφέρεται στο μύθο του Gilgamesh.27-4 Ο εν λόγω μύθος λέει ότι αυτό το Uta-napištim επέζησε

από την πλημμύρα. Σε αυτή την πραγματεία, θεωρείται πολύ πιθανό το Uta-rapaštim και το Uta-napištim να μπορούν να είναι το ίδιο άτομο. Δεδομένου ότι αυτά τα μέρη του θρύλου του Γκιλγκαμές μπορεί να ήταν γνωστές ιστορίες στα αρχαία ακκαδικά

sia, δεν θα ήταν έκπληξη ότι το όνομα αυτού του ατόμου θα μπορούσε να αναφερθεί εκεί σε κάποια σχέση. Τι θα μπορούσε λοιπόν να είναι εκείνη τη «γη του Uta-rapaštim»;

Σε αυτή την πραγματεία, θεωρείται πιθανό ότι η εν λόγω περιοχή ήταν η περιοχή όπου αυτό το Uta-rapaštim, ή Uta-napištim είχε ζήσει. Λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή όπου αυτό το 2207 π.Χ. η ηλιακή έκλειψη που έγινε ήταν ορατή ως ολική, ήταν πιθανώς μια περιοχή κοντά στη σημερινή λίμνη Βαν από την τουρκική πλευρά και τη λίμνη Ουρμία στην ιρανική πλευρά. Μπορεί κάλλιστα να είναι πιθανό ότι όταν ο Sargon είδε αυτήν την ηλιακή έκλειψη να βρισκόταν στη χώρα της Uta-rapaštim.

Έκλειψη Σελήνης και άνοδος της Αφροδίτης

Έχουν βρεθεί γραφές σε πήλινες πλάκες που μπορεί να ερμηνευθεί ότι περιγράφουν μια έκλειψη Σελήνης.

Εδώ μπορούμε να λάβουμε υπόψη αυτό που έχει ήδη παρατηρηθεί στο παρελθόν. Πρώτον, το ημερολόγιο έτρεχε πολύ πίσω. Αυτές οι σεληνιακές εκλείψεις επιβεβαιώνουν αυτή την υπόθεση.

Δεύτερον, μια πολύ σύντομη χρονολογία φαίνεται η καλύτερη επιλογή για τις ηλιακές και σεληνιακές εκλείψεις της δυναστείας Ur III.

Σε αυτό το πλαίσιο χρησιμοποιούνται συντομογραφίες από διαφορετικές επιλογές χρονολογίας. Η συντομογραφία UL σημαίνει Πολύ Σύντομη Χρονολογία και SC σημαίνει Σύντομη Χρονολογία.

 Ας ρίξουμε μια ματιά στο πρώτο από αυτά.

«Tablet EAE-20, Month I. . . . του Θεού

η έκλειψη θα σκουρύνει στα νότια και θα είναι αίθριος

κάτω στο βορρά. . . Αν η πανίσχυρη Αφροδίτη του [εμφανιστεί], ο γιος του βασιλιά θα ανέβει στην εξουσία του πατέρα του-

στο κάθισμα. . . . . . . . . .Πεθαίνει ο βασιλιάς της Agade . . . .

. . . . Ο Θεός, που κατά τη διάρκεια της έκλειψης άρχισε την τελευταία ρολόι, καθυστέρησε το 1/3 (παραλλαγή: 2/3) του ρολογιού και κατακάθισε κατά τη διάρκεια της έκλειψης."27-5

Δεν είναι σαφές από την πήλινη πλάκα κατά τη διάρκεια του βασιλιά που έλαβε χώρα αυτή η σεληνιακή έκλειψη. Επομένως, πρέπει κανείς να αναζητήσει σεληνιακές εκλείψεις όπως αυτή η περιγραφή σε όλη την Ακκαδική Αυτοκρατορία. Σύμφωνα με την παλιά χρονολογία, αυτή η σεληνιακή έκλειψη έχει προταθεί για τη βασιλεία τριών διαφορετικών βασιλιάδων.

Αυτή η περιγραφή της σεληνιακής έκλειψης είναι μια κάπως ανοιχτή δήλωση. Πρώτα απ 'όλα, αυτό μπορεί να ερμηνευθεί ότι συνέβη το πρωί. Αυτό συνοδεύεται από αναφορές του «νότου», του «νότου».

από την οποία» και «η τελευταία φρουρά».

Θα μπορούσε επίσης να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η Αφροδίτη ανέτειλε την ίδια στιγμή με την έκλειψη Σελήνης. Ωστόσο, η έκλειψη Σελήνης δεν μπορούσε να ξεκινήσει λίγο πριν τη δύση του φεγγαριού.

Ο λόγος για αυτό είναι ότι εδώ η σεληνιακή έκλειψη περιγράφεται ως έχει τελειώσει, δηλ. η σελήνη δεν είχε μερική έκλειψη όταν έδυσε η σελήνη.

Υπάρχει μόνο μια τέτοια σεληνιακή έκλειψη όπου η Αφροδίτη ανέτειλε την ίδια στιγμή με τη σεληνιακή έκλειψη

συνεχιζόμενη και η έκλειψη Σελήνης τελείωσε πριν από τη δύση του φεγγαριού. Μια τέτοια έκλειψη Σελήνης συνέβη στις 11 Μαρτίου 2153 π.Χ., η οποία ήταν ολική έκλειψη Σελήνης.

Αλλά σε εκείνη την περίπτωση, η εποχή της αρχής του έτους είχε μετατοπιστεί ενάμιση μήνα πίσω. Αυτό ήταν στο τέλος της βασιλείας του Ακκάδιου βασιλιά Rimushu(UL). Η Αφροδίτη ανέβηκε λίγα λεπτά μετά την ολοκλήρωση της ολικής φάσης της έκλειψης. Η έκλειψη Σελήνης ολοκληρώθηκε γύρω στις 10:00 μ.μ λεπτά μετά την ανατολή της Αφροδίτης.

Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη εναλλακτική σε αυτό, 23 Απριλίου 2081 π.Χ. Εδώ, η Αφροδίτη ανέτειλε την ίδια στιγμή με την έναρξη της σεληνιακής έκλειψης. Το φεγγάρι είχε χρόνο να δύσει πριν από την έκλειψη Σελήνης λήξη. Αυτή η επιλογή θα ερχόταν σε χρήση αν μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι αυτό το αρχαίο ημερολόγιο δεν είχε διαρρεύσει προς τα πίσω. Αυτό θα ταίριαζε στο 17ο έτος βασιλείας (UL) του Shar-khali-sharri. Αυτή είναι η ίδια χρονιά που ο Shar-khali-sharri ισχυρίζεται ότι κατέκτησε το Gutium.

Σεληνιακές εκλείψεις τον 1ο και 6ο μήνα

Στη συνέχεια, ας δούμε δύο σεληνιακές εκλείψεις που αναφέρουν τον 1ο και τον 6ο μήνα. Από αυτά, το τελευταίο που αναφέρθηκε

Ο Peter Huber έχει εφαρμόσει τη βασιλεία δύο διαφορετικών βασιλιάδων, αλλά η σεληνιακή έκλειψη του 1ου μήνα μόνο στο Shu-Η βασιλεία του Ντουρούλ.

«Tablet EAE-21, Month I. . . . αρχίζει στο νότο και [φωτίζει . . . . . . . .]; αρχίζει στο βραδινό ρολόι και

αδειάζει στο σέντερ γκαρντ. . . . Ο βασιλιάς του Ακκάδ πεθαίνει. . . .»

«Tablet EAE-21, Μήνας VI. . . . Αρχίζει στα βόρεια και καθαρίζει στα νότια, παραλλαγή: ανατολικά.

αρχίζει στη βραδινή ρολόι και τελειώνει στη μεσαία ρολόγια. . . .

Η προφητεία δίνεται στον βασιλιά του Ακκάδ. . . Αν η έκλειψη γίνει στις 15: ο γιος του βασιλιά σκοτώνει τον πατέρα του και παίρνει τον θρόνο.» 27-5

Εδώ, επίσης, μπορούμε αρχικά να αξιολογήσουμε εκείνες τις στιγμές των σεληνιακών εκλείψεων. Αυτή η σεληνιακή έκλειψη τον 1ο μήνα φαίνεται να χρονολογείται από το πρωί της νύχτας, καθώς αναφέρει το τέλος της βραδινής παρακολούθησης. Αυτή η έκλειψη του 6ου μήνα φαίνεται να είναι το βράδυ, μια έκλειψη

μάλλον θα τελείωνε γύρω στα μεσάνυχτα. Ωστόσο, η έννοια των αναφορών «αρχίζει από τον βορρά» και «καθαρίζει στο νότο» φαίνεται αβέβαιη. Ας επιστήσουμε την προσοχή στις αναφορές «ξεκινά από το βράδυ ρολόι» και τελειώνει στο «μεσαίο ρολόι».

Σε αυτή την πραγματεία, φαίνεται να υπάρχουν πολλές επιλογές για εκείνη την σεληνιακή έκλειψη του 1ου μήνα. Αυτά είναι η 22 Μαρτίου 2135 π.Χ. (UL), η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως στις 11 Μαρτίου 2153 π.Χ. (UL), 1 Μαρτίου 2106 π.Χ. (SC), 12 Απριλίου 2099 π.Χ.

(SC), 12 Μαρτίου 2088 π.Χ. (UL), αναφέρθηκε προηγουμένως στις 23 Απριλίου 2081 π.Χ. που έχουν πραγματοποιηθεί είναι αρκετά χρονικά

την ίδια ακριβώς χρονιά κατά την οποία ο Sarlagab συνελήφθη από τον Shar-khali-sharri, αλλά ο τελευταίος γινόταν τα βράδια.

Το καλύτερο από αυτά φαίνεται να είναι το 2099 π.Χ. συνέβη μια σεληνιακή έκλειψη, που χρονολογείται στο τέλος της βασιλείας του Naram-Suen (UL).

Στη συνέχεια, ας δούμε την έκλειψη Σελήνης τον 6ο μήνα. Αυτό φαίνεται ότι έγινε τουλάχιστον εν μέρει αντιληπτό τα μεσάνυχτα.

Παραδόξως, καλές εναλλακτικές λύσεις για αυτό δεν είναι πολύ εύκολο να βρεθούν. Μία επιλογή είναι η 24η Ιουλίου 2160 π.Χ.

σημειώθηκε έκλειψη Σελήνης. Αντιστοιχεί στο τέλος της βασιλείας του Sargon (UL). Το δεύτερο, που χρονολογείται με μεγάλη ακρίβεια στον 6ο μήνα, οπότε το ημερολόγιο δεν είχε τρέξει

προς τα πίσω, που βρέθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2071 π.Χ. Αυτό συνέβη λίγο πριν την έναρξη της βασιλείας του Dudu (UL).

Έκλειψη Σελήνης τον 11ο μήνα

Η τέταρτη έκλειψη Σελήνης, που έχει βρεθεί σε πήλινες πλάκες, χρονολογείται στο τέλος του έτους, τον 11ο μήνα.

«Tablet EAE-18, μήνας XI. Εάν η έκλειψη συμβεί στο Šabaṭu κατά τη διάρκεια της πρωινής παρακολούθησης, Amurrun

ο βασιλιάς, ο μεγάλος βασιλιάς (και) ο βασιλιάς του Gutium [βιώνει] κακή τύχη. . . . Εάν η έκλειψη συμβεί στις 15 του Šabaṭu, η γη . . . και πείνα. . . .

Ο βασιλιάς της Ακκάδ πεθαίνει και ο νόθος γιος του βασιλιά [παίρνει τον θρόνο(;)].”27-5

Εδώ αναφέρεται και ο βασιλιάς του Amurru και του Gutium. Υπάρχουν πολύ λίγες πληροφορίες για το βασίλειο του Amurru. Υπολογίζεται ότι ιδρύθηκε κάπου στη δεκαετία του 2000 π.Χ. Αυτή η υπόθεση υποστηρίζει την ιδέα ότι η αναφορά μιας σεληνιακής έκλειψης είναι κατάλληλη

μέχρι το τέλος της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας. Ο Huber το εφαρμόζει στο τέλος της βασιλείας του Dudu.

Υπάρχουν μερικές επιλογές για αυτό. Στο τέλος της βασιλείας του Sargon (UL) βρίσκουμε μια έκλειψη Σελήνης στις 28 Ιανουαρίου 2160 π.Χ. Μια άλλη έκλειψη Σελήνης εντοπίζεται στις 20 Φεβρουαρίου 2078 π.Χ., περίπου τρία χρόνια πριν από το τέλος της βασιλείας του Σαρ-Κάλι-Σάρι (UL) Αν και αυτή η έκλειψη Σελήνης δεν δείχνει ακριβώς το τέλος της βασιλείας του, υποστηρίζεται από τους σχετική αναφορά: «ο ψεύτικος γιος του βασιλιά» κάνει κάτι, πιθανώς ανεβαίνοντας στο θρόνο.

Έκλειψη Σελήνης Gutium

Ο Peter Huber λέει επίσης για την έκλειψη Σελήνης, η οποία έχει

εκτιμάται ότι έλαβε χώρα στο τέλος της Αυτοκρατορίας του Γουτίου.

«Tablet EAE-21, μήνας IV. Αν πέσει το σκοτάδι

εμφανίζεται στις 14 του Du'ūzu και ξεκινά από τα δυτικά και καθαρίζει στα νότια, παραλλαγή: βόρεια. αρχίζει στη βραδινή ρολόι και τελειώνει στη μεσαία ρολόγια. Παρατηρείς

την έκλειψή του και έχεις στο μυαλό σου τη δύση.

Μια προφητεία δίνεται στον Βασιλιά του Εντέρου: Η πτώση του Γκουτ στη μάχη. Η χώρα είναι εντελώς εγκαταλελειμμένη.» 27-6

Αυτό μπορεί να εκτιμηθεί ότι συνέβη το πρωί, γιατί μιλάει για «τη δύση». Μια τέτοια έκλειψη Σελήνης βρίσκεται στις 15 Ιουνίου 2037 π.Χ.

Η 7η Ιουλίου 2020 π.Χ. μπορεί να είναι κατάλληλη για αυτό. συνέβη μια έκλειψη Σελήνης (UL) Η εφαρμογή αυτής θα προκαλούσε ίσως μια κάπως ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Γκουτιανός

η δυναστεία τελείωσε αμέσως μετά, αλλά ίσως μόνο μερικούς μήνες αργότερα, η δυναστεία των Ουρούκ V τελείωσε. Αυτή η διατριβή θεωρεί ότι αυτή είναι η καλύτερη επιλογή. Για αυτή την πράξη-

Η ria έχει επίσης μια άλλη πιθανότητα, στις 15 Μαΐου 2026 π.Χ., τον 1ο χρόνο της βασιλείας του Utu-hengal. Ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι μερικά χρόνια πολύ νωρίς.

Δεν μπορούν να βρεθούν άλλες σεληνιακές εκλείψεις κατάλληλες για την περιγραφή την κατάλληλη στιγμή.

Έκλειψη Σελήνης Ουρούκ

Προηγουμένως, υπήρχε ήδη αναφορά στην πιθανή έκλειψη Σελήνης στο τέλος του βασιλιά της Ουρούκ Ουτού-ενγκάλ. Η εργασία του Peter S. Huber εξετάζει λίγο

έκλειψη Σελήνης που συνέβη περίπου την ίδια εποχή. Αυτό συνέβη και κατά τον 4ο μήνα.

«Tablet EAE-20, Month IV. Εάν η έκλειψη συμβεί στις 14 του Du'ūzu και η έκλειψη του θεού σκοτεινιάσει πάνω στην ανατολική πλευρά και καθαρίσει στην κάτω νότια. . . . . . . . . Η έκλειψη απαντά (imshul)

πρώτος φρουρός. . . . . . . . Στο Du'ūzu (συμβαίνει έκλειψη) όχι στον υπολογισμένο χρόνο. . . . . . . . Ο βασιλιάς που κυβέρνησε πεθαίνει. . . . . . . . . Η προφητεία δίνεται στον Ουρ. . . . . . . . . Εγγονός/απόγονος του βασιλιά

(DUMU DUMU ŠÀ ŠÀ LUGAL) παίρνω

ο θρόνος. . . . . . . . . Ο βασιλιάς και τα στρατεύματά του σκοτώνονται.»27-6

Αυτό φαίνεται να συνέβη το βράδυ, γιατί λέει «ανατολή» και «νότος». Κάτι άλλο που υποστηρίζει αυτό είναι ότι λέει για το «πρώτο ρολόι», το οποίο

αναφέρεται στις νυχτερινές βάρδιες Λαμβάνοντας υπόψη την πολύ σύντομη χρονολογία, αυτό θα μπορούσε να βρεθεί σε μια εκπληκτική περίοδο, αν εκτιμηθεί ότι ήταν κοντά στο τέλος της δυναστείας των Ουρούκ.

Στις 26 Ιουνίου 2019, συνέβη μια ολική έκλειψη Σελήνης. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι θα ήταν ένας χρόνος

πολύ αργά.

Αντίθετα, στις 25 Μαΐου 2027 π.Χ. ήταν μια έκλειψη Σελήνης θα ταίριαζε καλά με το τέλος της δυναστείας Ουρούκ IV. Επιπλέον, το ημερολόγιο είχε κυλήσει ανάποδα έτσι

ήταν το έθιμο εκείνη την εποχή. Αυτή η σεληνιακή έκλειψη εφαρμόζεται πράγματι σε αυτή τη νέα έκδοση αυτού του βιβλίου. Σε ένα σύντομο χρονολόγιο, υπάρχει μια έκλειψη Σελήνης εδώ

26 Ιουνίου 2038 π.Χ

Σημειώνεται ότι η προηγούμενη σεληνιακή έκλειψη Gutium και αυτή η σεληνιακή έκλειψη Ουρούκ μπορούν να σχηματίσουν ένα ζευγάρι εκλείψεων που δεν είχαν μεγάλη χρονική διαφορά και η μία ήταν το πρωί και η άλλη το βράδυ.

Aναφορές

27-1 DAUB, σ. 723

27-2 Frayne, D.R.: On the location of Simurrum. Crossing Boundaries and Linking Horizons: Studies in Honor of Michael C. Astour, σ. 243-269

27-3 cdli.ox.ac.uk/wiki/doku.php?id=sargon_year-names

27-4 answersresearchjournal.org/noahs-flood/solar-koine/

27-5 DAUB, σ. 719

27-6 DAUB, σ.. 717